با ثبت نظرتون ما و مشتریان جدید را از جزئیات خریدتتون باخبر کنید. 

چهارپایه چوبی

چهارپایه ها همان شکل و فرم اولیه صندلی‌های امروزی است که در قدیم طرح اولیه از صندلی و مبلمانی که ساخته شده را تشکیل دادند، البته یه تغییراتی هم در شکل و ظاهر آنها پدیدار شده ولی در کل عوض نشده است. 

انواع چهارپایه

جالب اینجاست که انواع آن به تک پایه، دو پایه، چند پایه و حتی پنج پایه بوده ولی شکل رایج آن‌ها همین سه یا چهارپایه است که امروزه هم به همین شکل دیده می‌شود. در زمان های قدیم از افراد و شخصیت‌های بالای جامعه از صندلی استفاده می‌کردند و چهارپایه بین افراد عادی رایج بود. 

کاربرد چهارپایه‌ها در قدیم

به جز خانه، در مزارع، آرایشگاه‌ها، مغازه ها و سایر جاهای پرهیاهوی زندگی استفاده می‌کردند. نمونه ان که خیلی‎‌ها تو ذهنتون شاید مرور کرده باشید هنگام شیر دوشیدن که معمولا برای نشستن از یه چهارپایه چوبی کوتاه استفاده می‌کردند.

چهارپایه های چوبی و رنگی ای کاشان

ما در فروشگاه اینترنتی ای کاشان سعی داریم در کنار شما طبیعت و هنر را به منازلتان بیاوریم تا هم حس خوب گیاهان، هم طبیعت و هم هنر قدیمی را در گوشه‌ای از منزلتان تماشا کنید و از کنار با هم بودن لذت ببرید.

چهارپایه چوبی‌های ما با چوب روسی ساخته شده. چوب روس تو بازار ایران تقریبا به هر چوب سفید و وارداتی گفته میشه که بیشتر وقتها مبدا اون، کشور روسیه است.

چوب روس به خاطر سبکی و وزن کم و همینطور به خاطر بالا بون الاستیته و خاصیت ارتجاعی از استحکام خوبی برخوردار هست و به طور کلی چوب بسیار خوش کار، سبناده خوری خوب، میخ خوری و پیچ خوری عالی دارد.

به همین خاطر ما تو ساخت آنها از چوب روسی استفاده می‌کنیم تا در عین محکم بودن، سبکی و زیبایی رو به همراه داشته باشه. چوب روسی در دکورسازی، کف سازی های پارکت، قاب سازی های سقف، کابینت سازی ها و بخصوص برای درب های چوبی با روکش های متنوع استفاده می‌شود.

توصیه مهم 

این چهارپایه ها با ارتفاع 20، 30، 40، 50، 60 سانتی متری به منظور استفاده برای زیر گلدانی و یا تزئینی طراحی شده است و قابلیت تحمل وزن بالا را دارد به گونه ای که وزن یک انسان بالغ را هم نیز به آسانی تحمل می‌کند، اما برای استفاده به منظور نشستن توصیه نمی‌شود.

تاریخچه 

در قرن‌های پنجم و ششم یعنی زمان سلجوقیان تداوم سبک‌های مبلمان دوره ساسانیان دیده می‌شود به طوریکه در دوره ساسانیان فرم غالب طراحی مبلمان خاندان شاهی به صورت تخت‌های نیمکت شکلِ کشیده بود که دارای پایه‌هایی به شکل حیوانات اساطیری یا پایه‌های خراطی شده و هندسی بودند. عسلی‌ها و چهارپایه‌های این دوره شش‌ وجهی بودن که بر روی پایه‌های کوتاه منتهی به کره‌های خراطی شده یا بر روی نیم‌‌تنه شیر قرار دارند. وجوه این چهارپایه‌ها و عسلی‌ها با قاب‌های قوس‌دار، شبکه‌کاری، نقوش اسلیمی و تصاویر انسان، حیوانات و گیاهان مزین ‌شده‌اند.

در قرن‌های هفتم و هشتم پس از حمله مغولان و حکمرانی ایلخانیان دو نوع سبک جدید در تخت‌های صاحب‌منصبان رواج یافت، سبک اول که تداوم طرح قرن قلبی به صورت صندلی رسمی با پشتی بلند و تزئینات خراطی یا نقوش اسلیمی، سبک دوم که در دوره ایلخانی و تیموری به عنوان رایج‌ترین مسند صاحب‌منصبان به کار می‌رفت و از کشورهای دیگه‌ای مثل چین تاثیر گرفته، نوعی صندلی با نشیمنگاه فراخ و پهن است، پشتی و قاب‌های کناری بلندی که تا شانه یا بالاتر از آن می‌رسد.

عسلی‌ها و چهارپایه‌هایی سفالی با پوشش لعابی از این دوره برجای مانده‌اند که یادآور چهارپایه‌ها و میزهای عسلی دوره سلجوقیان‌اند. چهارپایه منقوش در این تصویر به شکل مکعب با چهارپایه به شکل پنجره است و در هر وجه آن تصویر سه بانو (یکی نشسته در مرکز و دو نفر ایستاده در دوطرف) دیده می‌شود. با توجه به نقش روی چهارپایه و نیز نمونه‌های مشابه به نظر می‌رسد که از این نوع چهارپایه در حمام و توسط بانوان استفاده می‌شده است.

علاوه بر اینها عسلی‌هایی چهاروجهی نیز مشاهده می‌شود که گاهی دارای پایه‌های ساده یا به شکل گل اسلیمی وارونه‌اند و بر رویه و بدنه آنها تزیینات حاشیه‌ای و اسلیمی به کار رفته است.

تا زمان صفویه که میزان و تنوع اسباب و اثاثه مورد مصرف، سیری نزولی داشته، به‌طور‌کلی تخت‌های صاحب‌ منصبان را بر اساس نقوش قالی‌ها، پارچه‌ها، جلد‌های کتب و مینیاتور‌های دوره صفوی می‌توان به دو دسته تقسیم کرد. هر دو نوع در واقع تداوم تخت‌های چهار و شش‌گوش دوره تیموریان‌اند که در این دوره اشکال متنوع‌تری می‌یابند.

1. تخت‌های چهار‌گوش را در این دوره به دو شکل مشاهده می‌کنیم: الف. مسند‌های چهار‌گوشی که پیرامونش را نرده‌های کوتاه قاب‌بندی شده فرا گرفته است؛ ب. مسند‌های چهار‌گوشی که دارای پشتی بلند و قاب‌هایی به دور نشیمنگاه‌اند.

2. تخت‌های شش‌گوش را به سه شکل مشاهده می‌کنیم: الف. مسند‌های شش‌گوشی که نرده‌ها و یا قاب‌هایی در دو طرف دارند و پشتی آن قاب بسیار بزرگی دارای شکل‌های تجملی و با سر آرایه‌های چشم‌گیر است؛ ب. مسند‌های شش‌گوشی که با نرده‌هایی کوتاه به دور نشیمنگاه احاطه شده است؛ ج. مسند‌های شش‌گوشی که فاقد نرده و قاب‌های پشتی‌اند.

چهار‌پایه‌ها غالبا چهار‌گوش با پایه‌های پرکار و مزین به نقوش اسلیمی‌اند و چنان‌که در تصویر شماره 24 می‌بینیم پایه‌ها و زانویی به هم پیوسته‌اند و ربع ترنج نوک تیزی را تشکیل داده‌اند، بر روی بدنه آنها نیز آرایه‌های گیاهی و اسلیمی مشاهده می‌شود. اما عسلی‌های این دوره غالبا شش‌گوش‌اند.